rg 2010: 1 numarayı unut sen delikanlı

Oooofff... Federer ve Nadal dominasyonundan sıkıldığım zaman birisi çıksa da şu ikisini yukarıdan indirse diyordum. Novak, 2007’de, 20 yaşındayken Masterslar’da göstermeye başladı kendisini. Aynı yıl Roland Garros’ta ve Wimbledon’da yarı final oynamayı başardı. Birbirinden farklı, zıt kutuplarda olan bu iki zeminde 1 ay arayla yarı finaller oynadı. Ardından Amerika Açık’ta finale yükseldi. Masters turnuvaları yılda 9 tane var. Bu seneyi saymazsak 2007’den 2009’a toplam 27 Masters turnuvasının 11’inde final gördü. Yüzde 40 demek. Bunlardan beşini de kazandı. Aynı yıllar içerisinde Federer’in Masterslar’da oynadığı final sayısı 8, Nadal’ın ise 14.

Djokovic, 2008’de Avustralya Açık’ı kazandığında artık yeni kahramanımı resmi olarak bulmuştum. Federer ve Nadal’a kafa tutabilecek düzeyde tenis oynayan tek isimdi bundan iki yıl önce. Sonra del Potro geldi, Murray ve Davydenko daha da iyileşti. Yine Djokovic her zaman favorim olarak kaldı. Alerjileri, hastalanmaları, mızmızlanmalarına rağmen kort içindeki centilmen hali ve kelimenin tam anlamıyla “bizden”, “benden” olduğunu hissetirmesi onu daha da desteklememe neden oldu.

Bir türlü ikinci Slam’ini elde edemedi ve daha da kötüsü Grand Slam grafiği git gide düşmeye başladı. Son altı turnuvasının dördü çeyrek final, biri yarı final, biri de üçüncü turda sonlandı. Arada üç numaralı koltuğu kaybetti sonra geri aldı vs... beni üzmeye devam ediyor Sırp raket.

Bugün sadece 1 saat 10 dakikada iki seti cebine koymuş, üçüncü sette de ilk oyunda servis kırarak öne geçmişti. Küçük bir hesapla yarım saatlik işi kaldığını görebiliyordum kortta. Hele ki Nadal, vatandaşı Almagro karşısında terlerken Novak’ın bu kadar rahat bir galibiyet alması sevindiriyordu beni.

Heh! Jurgen Melzer bir anda ayaklandı. Bu yılın toprak sezonundaki en başarılı isimlerinden biri olan David Ferrer’i üç sette geçen ve hatta o müsabakanın ikinci setini sıfıra karşı kazanan Avusturyalı raket Djokovic’e de patladı. Üçüncü seti kazandı, dördüncüyü de tie-break’e taşıdı. Bu noktada Djokovic’in kariyer tie-break istatistiğini vereyim: 102 G, 59 M. Bu adamın da Andy Murray ile birlikte turdaki en iyi returncülerden biri olduğu düşünüldüğünde dördüncü seti kazanmaması için hiçbir neden yokmuş gibi gözüküyordu.

Melzer tie-break’te 6-0 öne geçti. Buradan da seti vermesi imkansızdı. İstese bile veremezdi çünkü Djoker mutlaka en azından bir kere fileye takardı topu. 7-2 kazandı Avusturyalı ve müsabakayı son sete taşıdı.

Son sette Jurgen Melzer drop-shot silahını daha çok devreye soktu. Backhand kanadından file arkasına düşürdüğü toplar Novak’a göre kortun sol tarafına iniş yapmaya başladı. Böylece Sırp raketi fileye çeken Melzer buradan passing-shot, lob, ne olursa puan kazanmaya bakıyordu. Birkaçında başarılı oldu, çoğunda başarısız. Servis oyunlarını da zekice oynadı Avusturyalı. Berabere tarafından yani kortun sağından kullandığı servisleri Djokovic’in forehandine doğru attı. Avantaj tarafındaki servisleri de backhandine. Uzaklaşan servise erişmek için kortun diğer kısmını bomboş bırakan Sırp raketten gelen returnü de aynı sertlikte boş köşeye bırakarak puana gitti Melzer. Djoker’in burada yapması gereken servise slice ile karşılık vermek olabilirdi. Alçaktan kesilecek top daha yavaş karşıya geçecek ve Nole de daha iyi pozisyon alabilecekti gelecek olan ikinci top için. Karşılaşmanın son oyununda iki maç puanı çevirdi Nole ama daha fazlasına izin yoktu.

Melzer kariyerinde ilk defa bir Grand Slam yarı finaline yükseldi. Game, Set and Mats ekibinden mutlusu yoktur heralde. Mats Wilander İsveçli, Södelring’in yarı finale çıkmasını kutlarken ona Avusturyalı Barbara Schett de katıldı şimdi. Anabel Croft ise ülkesini değiştirsin Murray çok zor.

Djokovic'e gelince. Bu turnuvayı kazansaydı dünya 1 numarası olma şansı vardı. Çok aptalca kaybetti. Melzer istediği kadar iyi oynasın eğer ki iki set ve bir break öndeysen o maçı kaybedemezsin. Ha, kaybedersin ama dünya 1 numarası için mücadele eden bir oyuncu denemez o zaman sana. Sonra çıkıp da "Federer'in zamanında oynamak şanssızlık" demeyeceksin.

Diğer çeyrek final eşleşmesinde Rafael Nadal hırpalandı ama ayakta kalmayı başardı. Hem de yine set vermeden. Vatandaşı Nicolas Almagro bundan iki sene önce çeyrek finalde kendisi ile yine karşılaşmış ve o maçtan 6-1’lik üç set sonucu galip ayrılan taraf Nadal olmuştu. Bu sefer öyle olmayacağı zaten belliydi. Almagro çok daha iyi oynuyor. Bir de o yılki RG’da, Nadal’ın performansı istisnaiydi. Set vermeden kazandığı şampiyonluk, Federer’e finalde yalnızca 4 oyun vermek...

Bugünkü mücadele çekişmeliydi. Çok fazla servis kırma şansının bulunamadığı maçın ilk setinde taraflar birer kez birbirlerinin servisini kırarlarken ikinci sette hiç şans yakalayamadı iki tenisçi de. İlk iki tie-break sonucunda Nadal setlerde 2-0 öne fırlamıştı bile. Son sette de bir kez servis kırmayı başaran Nadal has bir toprakçı olan Almagro’yu geçtikten sonra Melzer ile karşılaşacak şimdi. Djokovic gelmediği için sevinmiştir en başta ama sonradan maçını izleyince üzülmüştür. Dengesiz oynuyor Nole.

Tablonun üstünden gelecek olan yarı finalistler ise Söderling ve Berdych. Böylece iki sürprizimiz var yarı finallerde. Jurgen Melzer ile Tomas Berdych hiç beklenmedikleri yerde ağırlanıyorlar şimdi.

[2] R Nadal (ESP) d [19] N Almagro (ESP) 76(2) 76(3) 64
[22] J Melzer (AUT) d [3] N Djokovic (SRB) 36 26 62 76(3) 64