zor günlerdi, üstüne basıp geçtim hepsinin

nereden başlayacağımı bilemiyorum.. küçücük gazete haberleri dışında 6 ay tenissiz geçti hayatımda.. insanın heyecanı ve şevki kırılıyor böyle durumlarda.. tam işleri rayına oturtmuşken şimdi yazmaya nereden başlayacağını bilememek cesaretimi kırıyor..

er gazinosunda bir tenis maçı izleyebilmek için verdiğim mücadeleler geliyor aklıma.. tam acemiliğimin bittiği ve izmir'e, usta birliğime geldiğimin ilk haftası başlayan avustralya açık maçlarını göz ucuyla da olsa izleyebilmek için normal kalk saatinden 1 saat önce kalkıp alt kattaki televizyonun başına, nöbetçi astsubaydan azar işitmek pahasına da olsa geçmiştim.. ancak uydu kanalları öle bir kurulmuş ki eurosport yok.. nasıl bir hayal kırıklığı yaşadığımı bir ben bilirim..

avustralya açık finalin günü zar zor çarşı izni alıp gittiğim internet kafedeki bağlantının maç yayının dakikada 2 frame olacak şekilde aktarabildiğini görüp de saç, baş yolmam.. nadal ile verdasco arasındaki yarı final maçının son yılların en güzel sert kort mücadelelerinden biri olduğunu öğrenmem.. hepsi yaraladı beni..

askerliğimin son günlerine doğru bu sefer düzgünce yüklenmiş uydu kanallarının arasında dolaşırken eurosportta bir tenis maçına rastlamam.. fakat erlerin "çavuş, düzgün bi şey aç da izleyeg", "arka sokaklar başlamadı mı?", "samanyolu'da türk filmi varmış" şeklindeki baskılara karşı gelmeme rağmen, çalan içtima düdüğüne yenilmem..

bunlar geride kaldı artık.. fransa açık başlıyor önümüzdeki hafta, ana tablo cuma günü belirlenecek.. ama ben bu sene ne oldu, ne bitti, kim nereyi kazandı, kim sakat, kim formda bilmiyorum.. kondüsyonum yetersiz şu an.. çok çalışmam lazım anne çoooook!